امشب  از آسمان  دیده ی  تو ، روی شعرم  ستاره می بارد، در سکوت  سپید کاغذها، پنجه هایم جرقه  می کارد! بی من اگر آرامی، من  نمی خواهم که کنارم باشی! با شکست قلبم  تو اگر پیروزی، آرزوی دل من نیز کامیابی توست! من تنها به تو  می اندیشم که مبادا خاری به دلت ریش آرد...

 درون چشمهایت خانه ای ساختم، پلک نزن که خانه خرابم میکنی .